Elk jaar organiseert het AKV|St.Joost voor de Master Animation studenten een studiereis. Ze bezoeken dan studio’s, festivals en conferenties. Sarah Lugthart, docent bij AKV|St.Joost, vertelt aan KONKAV hoe ze in voorgaande jaren onder andere in Londen geweest (OneDotZero, Studio AKA, Nexus Productions, Passion Pictures), Parijs (Ankama, Gobelins, Pleix, Edouard Salier) en Barcelona (OFFF, Physalia, Dvein), en de laatste paar jaar ze steeds hebben gekozen voor Stuttgart waar FMX (Conference on Animation, Effects, Games and Transmedia) en ITFS (International Animation Festival Stuttgart) plaatsvindt. Op deze manier kunnen de studenten uit een uitgebreid programma kiezen, waar altijd wel een connectie te maken is met hun persoonlijke studiedoelen. Je kunt naar sprekers luisteren, workshops volgen of de recruiting booths opzoeken. Allerlei grote en kleinere studio’s zijn aanwezig, en door de combinatie van conferentie en festival is Stuttgart voor een paar dagen animation central.
FMX is uitgegroeid tot een belangrijke ontmoetingsplek. Ik kan me nog herinneren dat het in 2006 alleen een kleine groep met demoscene fanaten was. Nu loopt iedereen rond met badges en nette pakjes. De conferentie richt zich op professionals uit de industrie, en dat merk je ook wel aan de specialistische of technische lezingen. Elk jaar zoomen ze in op een actueel thema. Dit jaar is het thema ‘Blending Realities’, gericht op de zogenaamde third wave in computertechnologie: een nieuwe manier van data verwerking in de cloud die moet zorgen voor een nieuwe stap in het gebruik van onze apparaten en technologie. VR is, net als vorig jaar trouwens, daarbij een hot topic.
De meeste sprekers buigen zich over de vraag hoe storytelling precies werkt in VR. In ieder geval anders dan in film, blijft men benadrukken. Vooral het telling in storytelling wordt problematisch in VR volgens Andrew Cochrane van Mirada: het gaat om de ervaring van het publiek. “Exit auteur, enter experience architect.” Daarom is het idee van presence de killer app van VR volgens Richard Marks van PlayStation Magic Lab. Meer dan bij andere media voelt het publiek zich deel uitmaken van een omgeving. Je moet als maker ook rekening houden met het feit dat de omgeving heel overweldigend kan zijn voor het publiek: je wordt als publiek midden in een scène geplaatst en je verwacht ook in te kunnen grijpen. Maar ook de grootte en afstand van objecten van belang zijn voor interpretatie: groot is eng, klein is schattig, dichtbij is belangrijk. Storytelling wordt dus eerder het ontwerpen van een ervaring.
De lezing van Yehuda Duenyas van Mindride is een opvallende uitzondering op de toch wat brave presentaties. Duenyas is vertrokken bij Disney Imagineering om zijn eigen bedrijf op te richten. Zijn projecten zijn een mix van theater, beleving en technologie. ‘The Ascent’, een live performance waarbij een individu aangesloten aan een EEG kan zweven boven de grond, zorgt voor allerlei heftige emotionele reacties bij de deelnemers. Duenyas wil mensen boven zichzelf, met alle lichamelijke beperkingen, laten uitstijgen. Als hij zijn huidige fascinatie omschrijft, een 3D-model van zichzelf creëren, merk je dat zijn ideeën voorbij gaan aan technische gadgets en mogelijkheden. En hij is zich ook bewust van het ongemakkelijke gevoel wat daarbij hoort, het idee dat je een kopie van jezelf achterlaat, en wat daarmee kan gebeuren.
De thema’s van FMX zijn altijd heel veelbelovend, maar stiekem haalt de realiteit iedereen in: vorig jaar durfde niemand te voorspellen waar VR naartoe zou gaan, en dit jaar worden termen als ‘true VR’ onderuit gehaald, en echt visionaire ideeën zijn schaars. Maar die reality check is eigenlijk ook goed: het valt op dat iedereen zoekende is en naar elkaar kijkt voor ideeën. De quote van Henry Ford die Cochrane aanhaalt in zijn presentatie sluit hier op aan: “If I would have asked people what they wanted, they would have said: faster horses.” Ik hoop dat de studenten dat meenemen: niet alleen inspiratie uit de mogelijkheden en ontwikkelingen, maar ook het besef dat zij degenen zijn die tegen de stroom in kunnen gaan.
