Sinds een aantal jaren werk ik als freelancer. De laatste drie jaar zit ik in de filmwereld.
Voorheen was ik werkzaam in de ICT, omdat het binnen zitten met niet meer beviel kocht ik een camera en besloot om films te gaan maken. “Hoe moeilijk kan het zijn?”, dacht ik nog. Na drie jaar heb ik meer dan honderdvijftig films gemaakt en ben ik er achter dat films maken een vak is. Verder ben ik er achter gekomen dat de film wereld ook een hele vreemde op zichzelf staande wereld is. Je zit erin of je zit er niet in. In deze Blogs zal ik mijn ervaringen delen. Ooit las is: "kennis is het enige wat toeneemt als je het deelt". Mijn ervaring is dat als je deelt je ook weer dingen terug krijgt. Ik pretendeer dan ook zeker niet exceptioneel veel filmkennis te hebben, maar alles wat ik weet of mee heb gemaakt wil ik graag delen. Wellicht kan je er iets van leren en wellicht heb je zelf andere ervaringen die je wilt delen. Ik hoor ze graag.
Doodslag
Een voorbeeld van waarom ik stel dat de filmwereld een op zichzelf staande wereld is. Mijn ervaring bij het maken van de film Doodslag. Deze film werd afgelopen zomer in Eindhoven en omgeving opgenomen (première januari 2011). Ondanks alle persaandacht in kranten, bij lokale en nationale omroepen, bladen, talkshows en ga zo maar door, leek het alsof niemand wist wat we aan het doen waren. Als je aan het werk bent, midden in het centrum van Eindhoven met een film crew van vijftig man en een cast van honderd personen, dan val je wel op. Omgeven door afzet lint, verkeersregelaars, politie, camera’s, licht en ga zo maar door. We vormden een op zichzelf staande wereld. Het ene moment stonden er honderden mensen achter de linten te kijken en vroegen wat we aan het doen waren. Het andere moment slechts een paar uur later en soms midden in de nacht, was er niemand. Wij draaiden door, met of zonder publiek. Alles was ter plekke beschikbaar: een mobiele cateringwagen, licht, geluid, generatoren, set dressing en ga zo maar door. Of we nu op het stadhuisplein stonden of in een verlaten pand op een industrieterrein aan de rand van de stad, we hadden alles bij de hand. Om tien uur in de ochtend werd een set opgebouwd. Rond middernacht braken we af. Als je die dag niet langs was geweest had je nooit geweten dat er een film was opgenomen. Daarom alleen al, om de puur fysieke reden dat een filmset overal opgebouwd kan worden – vaak in een paar uur tijd – en er niets of niemand nodig is behalve de crew, is het een wereld op zich. Dit ken ik verder alleen maar in de circus- en kermiswereld. Die komen en gaan ook als je knippert met je ogen. Ze hebben niets of niemand nodig en als je niet in hun wereld zit weet je helemaal niet waar ze mee bezig zijn, waar ze vandaan komen en waar ze naar toe gaan. Het heeft iets magisch en feestelijks tegelijk. Voor veel mensen is de filmwereld niet anders. Opnamen zijn vaak een half jaar voordat een film uitkomt afgerond. Voor het publiek komt de film tot leven als hij in première gaat. Voor de cast en crew is een filmproject dan al lang afgerond en ze zijn vaak al met hele andere projecten bezig.
Door Frans Mouws oprichter en eigenaar van Hatsiekiedee.TV
