Docwerk TV is een serie kunst- en cultuurprogramma’s, gemaakt door recent afgestudeerde film- en mediamakers. Elke aflevering bestaat uit een portret over een maker en een bijzondere beeldcolumn waarin in enkele minuten één aspect van een maker wordt uitgelicht.
Vandaag stellen we graag Steffie Storms aan je voor! Zij maakte het portret van kunstenaar Rutger Termohlen (aanstaande zondag te zien op Omroep Brabant) en de column over het kunstenaarsduo Levi van Huygevoort en Arnold Kooij.
Wie ben je?
Steffie Storms, 28 jaar. Geboren en getogen in Tilburg en vier jaar geleden afgestudeerd aan het AKV|St.Joost in Breda als filmmaker.
Wat doe je?
Regisseur en beeldmaker.
Docwerk portret en beeldcolumn
Welke productie (portret en beeldcolumn) heb je gemaakt in het kader van Docwerk TV?
I Drink Blood over kunstenaar Rutger Termohlen en Mchnry over het kunstenaarsduo Levi van Huygevoort en Arnold Kooij.
Hoe was het om deze productie te maken?
Ik ben na school veel van mijn zelfvertrouwen verloren. Dit komt omdat vertrouwen op je instinct ontzettend eng is en iets is waar je niet altijd op durft te vertrouwen. Vandaar dat ik veel stress had in het begin van deze producties. Het contact leggen met de kunstenaars was voor mij een hel, maar beetje bij beetje vond ik mijn draai en vond ik mijzelf.
Wat heb je ervan geleerd?
Vertrouwen op je instinct. Docwerk heeft me echt geleerd om mijn gevoel te volgen en egoïstischer te zijn in mijn keuzes. Ik ben films gaan maken die ik zelf wil zien in plaats van films te maken die anderen willen zien, en dat is een gigantische opluchting.
Hoe heb je jezelf kunnen ontwikkelen?
Door de informele sfeer heb ik mijn creativiteit de vrije loop kunnen laten. Dit betekende dat ik kon doen wat ik op de academie het liefste deed: experimenteren! Werken op gevoel is iets wat ik altijd als negatief heb ervaren, maar hier ontdekte ik dat dit juist mijn grote kracht is.
Op welke manier heb je jouw stempel op deze productie kunnen drukken?
Ik wil altijd een stukje van mijzelf in de film stoppen. Ik kies graag personen of thema’s waarmee ik mij erg kan identificeren. Zo herkende ik de intense zenuwen zoals bij MCHNRY en de chaos in mijn hoofd zoals bij Rutger. In de film van Rutger zit ik letterlijk zelf in een shot. Ze zijn toch ook een soort egodocu’s. Ook wil ik dat, doormiddel van montage en sounddesign, de kijker een emotie echt kan voelen in plaats van het alleen te zien. Ik ben niet bang om de kijker met vragen of een naar gevoel achter te laten.
Wat was de grootste uitdaging?
Het communiceren met de kunstenaars was iets waar ik erg tegenop zag. Maar naast dat, was het loslaten van taken echt iets dat ik heb moeten pushen. Normaal regisseer, film en monteer ik mijn films zelf, maar nu heb ik voorzichtig een taak weggegeven. Het voelde alsof er een behoorlijke last van mijn schouders viel toen het resultaat toch nog werd zoals in mijn hoofd. Ik durf nu makkelijker taken uit handen te geven en weet nu dat ik mijn ideeën goed kan communiceren als ik met de juiste mensen werk.
Wat was je hoogtepunt, wat was het bijzonderste tijdens deze ervaring?
Een van de hoogtepunten is toch wel hoe ik mijn zelfvertrouwen weer heb opgebouwd. Maar ook dat ik mijn nieuwe filmpartner-in-crime Arantja heb leren kennen. Samen gaan we nog veel toffe dingen maken en het is fijn om iemand te hebben waar je op kan vertrouwen.
Uitzending Omroep Brabant
I.DRINK.BLOOD wordt aanstaande zondag 24 juli uitgezonden.
Docwerk
in Den Bosch