Docwerk tv is een serie kunst- en cultuurprogramma’s, gemaakt door recent afgestudeerde film- en mediamakers. Elke aflevering bestaat uit een portret over een maker en een bijzondere beeldcolumn waarin in enkele minuten één aspect van een maker wordt uitgelicht.
Vandaag stellen we graag Patrice Winfield aan je voor, regisseur van het portret over Daan Manneke!
Patrice Winfield is ruim 23 jaar geleden geboren en is een aan de kunstacademie afgestudeerd filmmaker en beeldend kunstenaar. Via film onderzoekt hij atmosferen en emoties. Alles wat lastig te vatten is in woorden probeert hij via zintuigen weer te geven. Soms in een installatie, soms in een fictiefilm en meer recentelijk in een documentaire. We waren benieuwd naar de ervaringen van Patrice tijdens DOCwerk en stelde hem een aantal vragen.
DOCwerk-portret
Eerder maakte ik een portret over muzikant Jeroen Kant. Eigenlijk als reactie daarop is het idee ontstaan om er nog een te maken over Daan Manneke: als een tegenhanger, maar door de muziek toch zeer aan elkaar verwant.
Het is interessant om te zien hoeveel mogelijkheden er zijn om de vragen die je hebt als autonoom kunstenaar te kunnen stellen in een toegepaste vorm. In dit geval middels een televisiedocumentaire. Achteraf gezien logisch als je bedenkt hoe kunstenaars hun makerschap eigenlijk betrekken in zo'n beetje alles wat ze doen, maar toch leek me dat eerst een drempel. Ik vond het vooral een bevrijding om de onderwerpen die ik in mijn atelier aanpak ook terug te vinden in deze documentaires.
Wat geleerd?
Ik heb de tijd kunnen nemen om te leren wat het is om een documentaire te maken. Dat klinkt raar; ik wist al veel van filmmaken. Maar toch, als je dat voor het eerst doet, leer je het medium opnieuw kennen. Ik heb heel veel geleerd, met name over het vakmanschap van televisiemaken en de praktijken van een documentairemaker. Maar ik heb ook van mijn personages geleerd. Zelfredzaamheid is belangrijk. Zowel Jeroen Kant als Daan Manneke zijn daar goede voorbeelden van.
Eigen signatuur
Als je de film ziet, zijn er veel elementen atmosferisch uitgelegd. Daarmee bedoel ik zonder taal of gebeurtenissen, eerder met klank en kleur. Ik geloof meer in de waarde van zintuiglijke ervaringen dan 'aan het denken zetten'. Dat is echt mijn handtekening. Misschien begrijp je wat minder van de films die ik maak, maar dat vind ik niet zo erg. Ik vind het belangrijker dat je voelt.
Dat was gelijk ook mijn grootste uitdaging. We hebben het wel over televisie. Een gemiddelde kijker verwacht te begrijpen wat er op de buis is. Ik moest een balans vinden tussen mijn persoonlijke idee van film en dat van de kijkers thuis.
Het hoogtepunt?
Daan zelf is het meest bijzondere dat ik meegemaakt heb tijdens deze productie. Zijn visie op het leven heb ik geprobeerd te vertalen naar beeld en geluid waar ik zelf heel trots op ben. Deze film komt voor een heel groot deel uit hem. Hij is een echte intellectueel en toch werkt hij met heel veel zintuiglijkheid en gevoel. Voor mij is hij dan ook een voorbeeld geworden in mijn makerschap. Verder was de première van zijn stuk Ligatura in de oude Bavo in Haarlem voor mij een hoogtepunt.
Hoe kunnen we je werk zien?
Komende zaterdag 13 februari kun je de televisie afstellen op Omroep Brabant in de avonduren en de film is daarna tevens te zien op uitzending gemist, www.docwerk.tv en ons Youtube-kanaal. Net als andere producties van ons team! Kijken dus!
Docwerk
in Den Bosch