Op Voor de kunst vraagt filmmaker Peter van Houten een bijdrage voor zijn documentaire La Vie de Jean-Marie. KONKAV zocht hem op in Breda.
Verhalen
Een interview is vaak prima terug te brengen tot de beperkte ruimte die een online blog biedt, maar na een ochtend doorgebracht te hebben bij documentairemaker Peter van Houten, wordt het moeilijk kiezen. Alleen al zijn huis geeft stof tot tientallen verhalen. De muren hangen vol intrigerende foto’s en kunst. We drinken koffie, eten chocola en praten uren over de film. Ik mag zelfs alvast wat scènes bekijken.
Paradijs
Hoofdpersoon Jean-Marie is de oudste zoon van een groot gezin, waarvan de Nederlandse vader in 1948 een berg kocht in de Franse Pyreneeën. ”Een ongelofelijke plek, de verhalen lagen er voor het oprapen”, vertelt Van Houten aan de keukentafel. Hij raakte gefascineerd door deze dominante vader, die zijn hele gezin naar het kale, eenzame landschap in Zuid-Frankrijk meenam omdat hij dacht daar het paradijs te vinden. Ze leefden er jaren lang in vreselijke armoede. Jean-Marie groeide op en werd pastoor in zo’n 25 dorpjes rond de berg.
Wachten
Verschillende keren keerde Van Houten terug naar het dorp Olette, aan de voet van de berg. Op een dag woonde hij een mis bij van Jean-Marie. ”Er gebeurde iets bijzonders op dat moment. Ik wist dat dit het verhaal was dat ik wilde vertellen. Het moest niet gaan over de vader, maar over de zoon. Ik wacht altijd heel lang voor ik een onderwerp ga filmen, maar als ik het eenmaal weet dan is er ook geen grens meer en ben ik volledig overtuigd van mijn keus. Na de mis hebben we gepraat in de keuken. Ik vertelde Jean-Marie dat ik iets wilde met het verhaal van zijn familie. Hij antwoordde: ’Op dit moment heb ik heel mijn leven gewacht.’” Dat was in 2004. Vervolgens filmde van Houten zes jaar lang het leven van Jean-Marie. Met een klein consumenten-cameraatje zodat hij zich goed onzichtbaar kon maken.
Liefde
Jean-Marie is een optimistische, zachtaardige man met een aanstekelijke lach. Het is een man om onmiddellijk in je hart te sluiten. Deze zomer wordt hij tachtig. In 2010 vond hij de liefde van zijn leven. Hij noemt haar zijn ’gezelschapsdame’, hij is tenslotte priester. In een lange monoloog vertelt Jean-Marie, terwijl hij in zijn tuin werkt, bijna terloops over de ingewikkelde combinatie van zijn liefde voor deze vrouw en zijn liefde voor god. Van Houten: ”In de film wordt toegewerkt naar een soort opluchting. Ondanks wat er allemaal gebeurt, voelt niemand zich beschadigd. Daardoor is de film echt een ontroerende feel-good movie geworden.”
Doneren
Als je wilt bijdragen aan de afwerking en publiciteit van La Vie de Jean-Marie, dan kun je hier doneren. De film gaat eind januari in première op het International Filmfestival Rotterdam.
