Soms loop je wel eens over straat, totaal in gedachten verzonken. En plots doemt er een tekst op, die op zo'n angstaanjagende manier aansluiting vind bij datgene waar jij op dat moment aan denkt, dat het haast voor jou op de muur lijkt geschreven. Het is precies datgene wat jij op dat moment nodig had. Zo'n momentje had ik ongeveer een maand geleden. Ergens in Tilburg liep ik de trap af van een kantoorgebouw, een beetje te mijmeren over de toekomst. Maar voordat mijn innerlijke conflict zijn hoogtepunt kon bereiken, zag ik opeens iets op de muur staan bij de uitgang van het gebouw: 'Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan'. Bam. Recht op z'n plek. Telefoon uit mijn broekzak, foto, instagram; leuze voor het leven.
Het Nederlands Filmfestival
Met een behoefte aan meer motiverende woorden, ben ik naar het Nederlands Filmfestival gegaan. Begrijp me niet verkeerd, mijn passie voor film is zo groot dat het soms over kan slaan naar het maniakale. Maar zo nu en dan moet ik er weer even aan herinnerd worden waarom ik me als een kip zonder kop in de rondte werk. En die herinnering hoopte ik terug te vinden op het NFF. Het was tijdens de Talent Talks, dat ik kreeg waar ik voor kwam. 'Film maken is voor 10% talent en 90% doorzettingsvermogen', leken vrijwel alle vakmensen te roepen terwijl ik aandachtig zat te luisteren met alle anderen startende filmmakers. Het was regisseur Diederik van Rooijen (Penoza, Taped) die tijdens zijn presentatie hard riep: 'No guts, no glory!', terwijl hij vertelde over zijn beginnende carrière in Amerika. En terwijl ik de man benijde voor de kans in Hollywood die ik ook ooit zou willen, ontstond er naast adrenaline om door te gaan, een soort van rust in mij. Ik besefte mij ineens, dat ik te veel te snel wil. En als het niet gaat zoals het moet gaan, ik bij de pakken neer ga zitten. Maar wie het echt wilt, die komt er wel.
'Vergeet nooit dat ene moment, waarop jij wist dat je films wilde gaan maken'. Stom genoeg weet ik niet meer wie dat zei tijdens de Talks. Maar ik ben dat moment terug gaan halen. En terwijl ik mijzelf weer zag als 6-jarig ventje, met zijn mond vol tanden toen Jurassic Park op stond bij de buren tegenover, kwam het gevoel weer terug waar ik naar zocht. Dat borrelende gevoel van willen maken en naar buiten brengen wat er in het hoofd zit, lekker hoor.
En weer door
Dus na deze fijne powerboost, die ik iedereen aan zou willen raden om voor zichzelf te zoeken, ging ik weer met nieuwe energie door. En dat leidde tot leuke uitkomsten. Met een vurige toelichting, schreef ik Droefgeest in voor het Eindhovens Filmfestival, waar hij voor geslecteerd is! (26 t/m 29 november, komen kijken dus!). Ook heb ik me in een spontane bui maar ingeschreven bij de Kvk en heb ik via mijn oude stageplek de bioscooptrailer mogen maken voor de speelfilm 'Problemski Hotel'. Dus zoetsappig gezegd zou ik willen concluderen dat mijn nieuwe houding geleid heeft tot nieuwe kansen. Law of attraction. Wat je wilt zal je geschieden, doe het zoals het kan, no guts no glory!
