Op KONKAV zijn bijna 600 KONKAV’ers te vinden, die zich professioneel met film en av bezig houden. In deze rubriek stellen we de nieuwste loot aan de stam aan je voor! Vandaag is het podium voor Jasper van Leeningen. Jasper is freelance cameraman/director of photography voor verschillende regisseurs en producenten en werkt als filmmaker aan zijn eigen projecten. Hij werkt afwisselend aan fictiefilms, documentaires, (web)commercials, music video’s en crossmediale projecten.
Naam: Jasper van Leeningen
Leeftijd: 29
Opleiding: Audiovisual Media aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU)
Als je jezelf op een feestje voorstelt, wat zeg je dan wat je voor beroep doet?
Ik ben filmmaker en cameraman.
En wat doe je echt?
Als cameraman word ik bij een project betrokken om het idee van de regisseur of opdrachtgever zo goed mogelijk in beeld te brengen. Mijn uitdaging is het dan om een visuele stijl te ontwerpen om de inhoud van de film of documentaire te versterken. Naast mijn werk als cameraman (DOP) werk ik voor andere projecten als filmmaker. Bij deze projecten doe ik niet alleen het camerawerk maar ben ik verantwoordelijk voor het hele project. Hier doe ik dus ook de ontwikkeling van het concept of script en de regie. Uiteraard vaak met een team van andere makers. Die afwisseling tussen het werk als cameraman en filmmaker vind ik erg fijn.
Omschrijf je werk in drie woorden.
Beeldend, inhoudelijk en integer.
Maak je voornamelijk werk in opdracht of vrij werk?
Ik werk veel in opdracht. Dat kan zijn als cameraman (DOP) in opdracht van een regisseur of productiehuis. Of als filmmaker rechtstreeks voor een klant. Maar gelukkig weet ik af en toe ook tijd te vinden voor eigen werk. Hier probeer ik het experiment op te zoeken wat ik minder goed kan doen in het opdrachtwerk. Zo werk ik aan een korte documentaire over wat mijn opa heeft meegemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog en ben ik bezig met een meer poëtische film gedraaid met oude Super8 camera’s.
Waar kunnen we je van kennen?
De korte fictiefilm ‘Anders’ (Engelse titel Something About Alex), waar ik als cameraman (DOP) bij betrokken was, heeft de hele wereld over gereisd en is ook in Nederland op verschillende festivals vertoond. Deze film met het thema transgender heeft hoge ogen gegooid bij de ‘LHBT filmfestivals’ maar is ook geselecteerd voor festivals zonder dat specifieke thema. Volgens het Eye Filminstituut was Something About Alex in 2018 de Nederlandse film met de meeste filmprijzen van dat jaar. Het is erg leuk om te zien dat een film waar je met zoveel passie en energie aan gewerkt hebt niet op de plank blijft liggen, maar ook door veel mensen bekeken wordt.
Wat heb je gemaakt waar je het meest trots op bent?
Er zijn meerdere projecten waar ik echt trots op ben. Voor het EK Atletiek heb ik samen met een collega gewerkt aan een korte docu-commercial. We kregen de volledige vrijheid over het concept en uitvoering. Het lukte om vorm en inhoud samen te laten komen. De topsporter is volledig in zijn eigen wereld gefocust op de grote wedstrijd. Dat hebben we laten zien door hem in een leeg stadion met een spotlight uit te lichten. Dat zijn wereld heel klein wordt en dat hij alleen bezig is met zijn sport konden we op deze manier letterlijk laten zien. Als het lukt om een beeldtaal te creëren die de inhoud van de film ondersteunt, dan word ik daar echt blij van!
Wat is het meest lelijke wat je ooit hebt gemaakt?
Als je experimenteert en nieuwe dingen probeert, horen mislukkingen daar ook bij. Voor een project waar weinig budget voor was probeerde ik zelf wat animatiewerk toe te voegen. Dat werd echt lelijk. Gelukkig heb ik inmiddels heel wat dingen geleerd over postproductie, maar als het gaat om echt mooie animaties laat ik dat graag over aan de mensen die daar goed in zijn.
Wat wil je echt nog een keer maken?
De Corona-lockdown afgelopen lente zorgde voor minder werk. Dit gaf mij ruimte en tijd om een nieuwe focus te zoeken. Ik werk aan veel uiteenlopende projecten omdat ik nog zoveel dingen wil maken. Zo zou ik heel graag eens fictie en documentaire willen mixen. Op het raakvlak tussen die twee disciplines zit nog zoveel om te ontdekken! Ook ben ik nu bezig met het experimenteren met oude Super8 camera’s. Hiermee werken is echt totaal anders dan met de digitale camera’s van nu. Ik heb een kort script bedacht waar de Super8 look heel goed bij past.
Wie of wat is je grootste inspiratiebron?
Voor mij is fotografie altijd de grootste inspiratiebron geweest. Ik begon zelf al jong met fotograferen. Fotografen als Erwin Olaf, Gregory Crewdson en Pieter Henket hebben altijd veel indruk gemaakt. Nog steeds bezoek ik graag musea voor fotografie-exposities en struin ik langs boekwinkels om werk van fotografen tegen te komen die ik nog niet ken. Om in één beeld een heel verhaal te vertellen, dat vind ik erg inspirerend. Dan heb je het pas over vorm en inhoud samen laten komen!
Waar sta je nu en waar liggen nog ambities?
Ik werk nu aan diverse projecten (docu, fictie en opdrachtfilms). Die afwisseling vind ik fijn. De grote projecten zijn i.v.m. Corona helaas uitgesteld, ik hoop dat die projecten alsnog opgepakt worden. Ik heb nu een groep van regisseurs en filmmakers om me heen met wie ik graag werk, maar mijn doel voor de komende tijd is ook om mijn netwerk uit te breiden met meer regisseurs om nieuwe projecten mee te doen. Ook zou ik graag nog meer filmproducenten, productiehuizen en reclamebureaus in mijn netwerk hebben. Aangezien ik graag inhoudelijk meedenk met projecten vind ik het fijn om al vroeg betrokken te raken bij het project en niet pas als alles al bedacht is. Ik wil me op die manier naast mijn werk als cameraman ook als filmmaker/regisseur verder ontwikkelen.
Waarom heb je een profiel aangemaakt op KONKAV?
KONKAV is een super initiatief om andere filmmakers te leren kennen en je eigen werk te kunnen laten zien.
Jouw motto?
Volg je hart. Het klinkt cliché, maar ik kom er telkens weer achter hoe belangrijk dat is.
