Op KONKAV zijn bijna 600 KONKAV’ers te vinden, die zich professioneel met film en av bezig houden. In deze rubriek stellen we de nieuwste loot aan de stam aan je voor! Vandaag is het podium voor regisseur Lisette Vlassak die op dit moment afstudeert aan de filmacademie.
Naam: Lisette Vlassak
Leeftijd: 27 jaar
Opleiding: Nederlandse Filmacademie Amsterdam
Als je jezelf op een feestje voorstelt, wat zeg je dan wat je voor beroep doet?
Ik ben regisseur.
En wat doe je echt?
Momenteel studeer ik af aan de Nederlandse Filmacademie richting regie-fictie, waarvoor jaarlijks twee- tot vierhonderd mensen aanmelding doen, maar slechts vijf studenten per jaar worden aangenomen. Ondanks dat ik wist dat mij een zware toelating te wachten stond weerhield mij niks, koos ik voor mijn droom en ging ervoor. Het lukte en nu na vier jaar, ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor mijn afstudeerfilm COCON die aan het einde van het jaar in première gaat in filmmuseum Eye te Amsterdam en te zien zal zijn op NPO3 en NPO start.
Omschrijf je werk in drie woorden.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nog moeilijk vind, omdat ik nog steeds in deze zoektocht zit naar wat nu precies mijn stijl is. Als ik kijk waar ik naartoe wil, is dat een combinatie van een tragikomische, licht-absurdistische en magisch-realistische stijl.
Maak je voornamelijk werk in opdracht of vrij werk?
Beide. Vooral commerciële projecten dienden zich de afgelopen jaren aan, waardoor ik mijzelf in 2017 als freelancer vestigde. Ik maakte commercials voor onder andere Steps, Primera en regisseerde een videoclip voor zangeres Davina Michelle.
Ook werkte ik veel als regisseur voor productiebedrijf A.S.O. Productions onder leiding van Mike Weerts. Momenteel studeer ik af in de richting regie-fictie met een film die is ontstaan vanuit eigen interesse.
Waar kunnen we je van kennen?
Op mijn vorige hbo-studie CO IEMES (Communicatie - International, Event, Music & Entertainment Studies) kwam ik terecht in een excellentietraject Film, waarbij een select groepje studenten mocht werken aan korte films. Ik ging stagelopen bij het Eindhovense filmplatform BROET van Ramon Etman en hij bezorgde me een video-assist plaats bij ‘De Helleveeg’ van regisseur André van Duren. Door het werken op een grote filmset wist ik dat dit het enige was wat ik wilde gaan doen. Na mijn stage maakte ik diverse korte films en deed een schat aan ervaring op.
In 2014 regisseerde ik samen met twee andere regisseurs een speelfilm die aan de andere kant van de wereld in première ging, daar stond toen een heel artikel van in het Eindhovens Dagblad. Het ging om een wedstrijd waarbij we in 48 dagen een speelfilm moesten maken van pre-productie tot post-productie. Het was leuk om als maker in zo’n snelkookpan als deze te kunnen creëren.
In 2019 maakte ik tijdens mijn studie een videoclip voor de Nederlandse zangeres Davina Michelle. Ik denk dat ik dat met 5,5 miljoen kijkers wel het meest bekeken werk kan noemen.
Maar wat ik echt hoop is dat Cocon, de afstudeerfilm waar ik nu aan werk, mij straks de kans biedt om als regisseur verder te groeien, in eerste instantie in het filmlandschap in Nederland, maar dat ik later ook internationaal verhalen aan de man kan brengen die de kijker op absurde en komische wijze met hun neus op de feiten drukt. Momenteel staan we ook op Cinecrowd om het laatste stukje van de financiering rond te krijgen. We zijn er namelijk nog niet! Dus ben je benieuwd naar de film of mocht je willen investeren in Cocon, neem dan een kijkje op https://cinecrowd.com/nl/cocon of op www.cocondefilm.com.
Bekijk de crowdfundingcampagne van COCON.
Wat heb je gemaakt waar je het meest trots op bent?
Tijdens het eerste jaar van de academie kregen wij de opdracht om een fotoserie te maken in videovorm. Voor deze serie ben ik met een goede vriend naar IJsland gereisd. Op dit werk ben ik verreweg het meest trots.
In de jaren net voordat ik naar de Filmacademie ging werd het stempel borderline op mij gedrukt. Mijn leven kende toen onwijs diepe dalen in combinatie met moodswings en ik vond het zelfs fijn om mij steeds slechter te gaan voelen. Ik wist gewoon echt niet wat ik met mijzelf aan moest. De therapieën die ik toen en nu nog steeds volg hebben mij het vuur in mij weer laten terugvinden. En het maken van de IJslandse fotoserie ‘Nothing in between’ heeft mij daar ook echt in geholpen.
Iemand die in IJsland is geweest kent het misschien wel, een zonovergoten dag kan plots omslaan in een storm of onweersbui, maar ook het landschap kan door zijn vulkaanuitbarstingen compleet andere vormen aannemen. Deze prachtige natuur liet mij inzien dat hoe intens sommige dingen ook kunnen aanvoelen er daardoor ook mooie dingen kunnen ontstaan. Wanneer ik ben afgestudeerd zal deze fotoserie online komen.
Wat is het meest lelijke wat je ooit hebt gemaakt?
Een opdracht van school waarbij we een documentaire over het Oosterpark in Amsterdam moesten maken. De opdracht was om binnen een aantal dagen een documentaire van een aantal minuten te maken. Niks inspireerde op dat moment en mijn perfectionisme hielp ook niet echt mee. Wat ik hierbij over mezelf heb geleerd is dat ik creativiteit niet altijd bij mezelf kan afdwingen.
Wat wil je echt nog een keer maken?
Het allerliefste zou ik nog eens een fictiefilm willen maken, maar dan niet in 48 dagen haha. Waar ik erg naar opkijk zijn de prachtige werelden van de Pixar-films. Zelf ben ik ook een maker die zich focust op het creëren van werelden. Een kijker moet zich naar mijn mening volledig kunnen onderdompelen, zonder dat hij of zij hieruit kan worden gehaald door elementen die niet binnen dit concept passen.
Een droom van mij zou dan ook zijn om zelf ooit een animatiefilm als ‘Inside out’ te kunnen bedenken. Dus een film waar zowel jong als oud zich volledig laat meevoeren in een wereld. Film is zo’n ontzettend bijzonder medium en heeft de kracht om mensen in een beleving mee te nemen. En bij animatie kun je als maker de wereld nog preciezer sturen en inrichten als in een normale fictiefilm met levende mensen.
Wie of wat is je grootste inspiratiebron?
Door mee te lopen als video-assist op de set van De Helleveeg kwam ik in aanraking met de echte oude rotten uit de Nederlandse filmindustrie. Gesprekken met gaffer Erwin Roodhart, cinematograaf Theo Bierkens en vooral regisseur André van Duren gaven mij een inkijkje in hun geweldige vakkennis, daarbij raakte het mij hoe enthousiast zij met hun werk bezig waren. Hierdoor drong het echt tot mij door hoe belangrijk een goede fundamentele vakkennis is om een verhaal te vertellen via het medium film. Zij motiveerden mij nog meer een volgende stap te zetten.
Een maker die ik erg adoreer om zijn werk is de Griekse regisseur Yorgos Lanthimos, bekend van onder andere ‘The favourite’, ‘The lobster’ en ‘Dogtooth’. ‘Dogtooth’ was de eerste film die ik van hem zag en ik was compleet onder de indruk van de absurditeit van deze film. In ieder van zijn films schept Lanthimos door combinatie van dit absurdisme en realisme opzichzelfstaande nieuwe werelden. Alex van Warmerdam vind ik hierin ook helemaal fantastisch.
Waar sta je nu en waar liggen nog ambities?
In eerste instantie zal ik doorgaan op de weg waar ik nu op zit en dat is vol gaan voor mijn passie in het vertellen van fictieverhalen via het medium film. Verder wil ik mijn signatuur verder ontwikkelen en wil ik mij tijdens deze rit voornamelijk laten omringen met mensen die mij kunnen inspireren en omgekeerd ik hen. Het streven is om binnen vijf jaar fictiefilms te maken met een breder bereik dan alleen maar Nederland. Verder wil ik met mijn commerciële instelling meer aan de slag op het gebied van conceptontwikkeling en regie voor commercials en videoclips.
Waarom heb je een profiel aangemaakt op KONKAV?
Ondanks dat ik dit jaar afstudeer aan de Nederlandse filmacademie in Amsterdam, ligt het fundament van al mijn filmervaring en opgedane kennis in Brabant. Ik vind het belangrijk dat de Brabantse filmindustrie een grotere rol gaat spelen in Nederland. Wat ik merk is dat veel medemakers die startten in Eindhoven, waar ik ook ben begonnen, vertrokken naar Amsterdam, omdat daar zogenaamd dé filmindustrie van Nederland ligt. Doordat ik momenteel in beide gebieden actief ben, merk ik dat er ongelofelijk veel talent, passie en energie in deze regio zit. Na de filmacademie wil ik met al mijn opgedane kennis graag weer deels terug in Brabant aan de slag. KONKAV is naar mijn mening de uitgelezen plek om met al het talent dat Brabant heeft in contact te komen.
Jouw motto?
Ik heb eigenlijk twee motto’s ;). ‘Verloochen nooit je afkomst’ En ‘Doe wat je wilt kletsen doen ze toch’. Beide hebben te maken met waarom ik momenteel mijn afstudeerfilm COCON maak.
COCON gaat over het gegeven dat we moeten durven leren accepteren wie en hoe we zijn en ons leven niet laten leiden door hoe we ons zouden moeten gedragen. We hebben allemaal ongeschreven regels waar we aan moeten voldoen. En als je anders bent, val je bij je sociale omgeving en in de maatschappij buiten de boot. Voor ons is deze film ook in een notendop welke verwachtingen de samenleving (familie, school, werk) aan je stelt. Waarom projecteren we steeds maar verwachtingen op andere mensen?
Als ik dit op mijzelf betrek. Rond mijn 12de kwam ik erachter dat ik op meisjes viel, maar dit heb ik pas op mijn 22ste durven vertellen. Ik voelde aan alles dat het niet paste in het beeld dat men van elkaar had in het dorp waar ik opgroeide en durfde daarom niet uit te komen voor wie ik eigenlijk echt was. Ik liet mijn leven bepalen door de mensen om mij heen. De omgeving had veel grip op mij, waardoor ik juist de grip op mijzelf verloor. Dat is dan ook de moraal van het verhaal. Dat je durft te leren accepteren wie je bent, ongeacht de meningen van je directe omgeving. Dat we ons leven niet moeten laten leiden door hoe we ons zouden moeten gedragen.
