Op KONKAV zijn ruim 500 KONKAV’ers te vinden, die zich professioneel met film en av bezig houden. In deze rubriek stellen we de nieuwste loot aan de stam aan je voor! Vandaag is het podium voor Rick Roos. Als cinematographer, focuspuller en clapper/loader werkte hij mee aan verschillende speelfilms, documentaires, commercials en videoclips. Tegenwoordig produceert en regisseert hij zijn eigen films, maakt hij producties in opdracht en geeft hij les in film.
Naam: Rick Roos
Leeftijd: 31 jaar
Opleiding: Audio Visual Media, HKU & docentenopleiding, HKU
Als je jezelf op een feestje voorstelt, wat zeg je dan wat je voor beroep doet?
Ik ben creative director, filmmaker en filmdocent.
En wat doe je echt?
Als creative director wend ik mijn analytische blik aan om een creatieve vertaalslag te maken van inhoud naar vorm. In de meeste gevallen gebruik ik hiervoor het medium film (en ben ik dus klassiek filmmaker) maar soms leidt het ook tot hele andere vormen. In het verleden deed ik nog veel uitvoerend werk als cameraman, maar tegenwoordig ben ik als regisseur eigenlijk meer met de inhoud bezig en laat de uitvoering over aan specialisten. Daarnaast werk ik als filmdocent op verschillende scholen en geef les in storytelling, cinematografie en regie. Het geeft mij veel voldoening om mensen anders/beter te laten kijken.
Omschrijf je werk in drie woorden.
Visueel, betekenisvol, origineel.
Maak je voornamelijk werk in opdracht of vrij werk?
De laatste paar jaar heb ik veel in opdracht gewerkt, vanaf dit jaar richt ik me weer op vrij werk.
Waar kunnen we je van kennen?
Ik woon nèt niet in Brabant maar heb altijd wel een lijntje gehouden met de filmcommunity hier. In het verleden heb ik een aantal projecten gedaan met BROET en was betrokken bij de eerste edities van het Eindhoven Film Festival. Sinds een paar jaar ben ik onder andere technisch manager bij het DOCfeed filmfestival en help zo filmmakers om hun films zo goed mogelijk te vertonen op het festival. Wellicht dat we elkaar daar weleens getroffen hebben.
Wat heb je gemaakt waar je het meest trots op bent?
Vijf jaar geleden maakte ik in coproductie met KRO-NCRV en L1 de documentaire Requiem. Het was een hele bevalling om dat voor elkaar te krijgen aangezien de fondsenwerving stroef ging maar tegelijkertijd de film rond de 5 mei viering af moest zijn. Zo kwam ik tussen twee vuren terecht. Uiteindelijk zat ik ’s nachts te monteren en overdag alles te regelen voor de bioscoopvertoningen die nodig waren voor de financiering. Uiteindelijk wist ik echter 50k budget te verzamelen, werd de film vertoond in meer dan 10 bioscopen en zagen zo meer dan 125.000 mensen de film. Daarnaast kon ik ook mijn crew fatsoenlijk betalen, na jaren als cameraman altijd te moeten onderhandelen voor een fatsoenlijke vergoeding. Dat was wel een overwinning.
Wat is het meest lelijke wat je ooit hebt gemaakt?
In mijn studententijd namen we eens een commercial op waarbij ik verantwoordelijk was voor de cinematografie. Ik had een uitgebreide decoupage gemaakt en die was ook de basis voor de opnameplanning. Toen we alles gedraaid hadden kwam de regisseur naar me toe; hij speelde met het idee om een scène alsnog in één longtake te draaien. Om te laten zien dat dit geen optie was draaide ik dit slordig handheld als voorbeeld. Uiteindelijk werd mijn ‘slechte voorbeeld’ gebruikt in de montage. Dat was een goede les.
Wat wil je echt nog een keer maken?
Tijdens de productie van bovengenoemde documentaire stuitte ik in het archief per toeval op een ander bijzonder oorlogsverhaal. Er is al erg veel over de Tweede Wereldoorlog geschreven en gemaakt, maar dit verhaal is echt uniek. Het maakt het namelijk mogelijk om de grote thema’s van cinema én historie - waarheid/fictie, goed/fout - voor het eerst met elkaar te verbinden. Achter de schermen ben ik met horten en stoten hier al jaren mee bezig. Ik hoop dat dit eens tot een film leidt. Daarnaast heb ik wel een goed idee voor een speelfilm waarbij jongeren tegelijkertijd leer-/werkervaring kunnen opdoen, misschien moet ik die eens op papier gaan zetten…
Wie of wat is je grootste inspiratiebron?
De manier waarop filmmakers zoals Hitchcock, Sluizer en Kubrick bewust bezig waren met de filmische constructie van scènes en shots spreekt mij erg aan. Om iets unieks te maken als filmmaker is het volgens mij echter goed om je voor inspiratie juist niet op het medium film te richten. Onze dagelijkse wereld is de grootste inspiratiebron, ook als je fantasy of science-fiction maakt. George Lucas baseerde zijn ruimtegevechten op beeldmateriaal uit WWII. Heb je dat weleens naast elkaar gezien?
Het begint allemaal met onderzoek, goed observeren en leren kijken. In dat kader moet ik fotograaf Henri Cartier-Bresson wel noemen. Zijn theorie rondom het beslissend moment in de fotografie is voor mij ook een belangrijke legitimatie voor het medium film. Cinematographer Robby Müller had overigens ook zo’n uitmuntend oog.
Misschien is het meest belangrijk voor mij wel dat je doet wat je moet doen. Ik heb niets met voetbal, maar voetballer Balotelli zei het eens mooi: "Ik ben nooit nerveus, ook niet op het voetbalveld, voor tachtigduizend toeschouwers. Ik ga gewoon naar buiten en speel mijn spel. Als je gelukkig bent op het veld, kun je voetballen."
Waar sta je nu en waar liggen nog ambities?
De afgelopen jaren heb ik veel buiten het zicht van de industrie aan commerciële projecten gewerkt. Als docent breng ik die kennis en ervaring bij mijn studenten, maar het wordt nu tijd om dit verder te delen en in te zetten bij eigen (vrije werk) projecten.
Waarom heb je een profiel aangemaakt op KONKAV?
De Nederlandse filmindustrie is al jaren geconcentreerd rond Amsterdam en ik vind het een hele positieve ontwikkeling dat er de laatste jaren ook op andere plekken communities ontstaan. Vanwege mijn vele connecties in Brabant is het logisch om mij ook bij KONKAV aan te sluiten.
Jouw motto?
Iedereen is gek, behalve jij!
