Op KONKAV zijn ruim 500 KONKAV’ers te vinden, die zich professioneel met film en av bezig houden. In deze rubriek stellen we de nieuwste loot aan de telg aan je voor! Vandaag is het podium voor Tamino Parren.
Als je jezelf op een feestje voorstelt, wat zeg je dan wat je voor beroep doet?
Ik ben documentairemaker.
En wat doe je echt?
Ik maak films over onderwerpen die mij bezig houden in de maatschappij. Met een sterke voorkeur voor portretten, probeer ik films te maken die iets vertellen over de wereld waarin wij leven. Een goede documentaire spiegelt de kijker en biedt een ander perspectief op de werkelijkheid. Mijn bewondering gaat uit naar menselijke verhoudingen en markante levensstijlen. En hoe vervolgens de omgeving daarop reageert.
Omschrijf je werk in drie woorden.
Verrassend, observerend, persoonlijk.
Maak je voornamelijk werk in opdracht of vrij werk?
Inmiddels beide. Vlak na mijn afstuderen ben ik voornamelijk in opdracht gaan werken als cameraman. Toen ben ik het traject Docwerk gaan volgen en heb daarna een fijne balans gevonden tussen autonoom en opdrachtwerk.
Waar kunnen we je van kennen?
‘De Laatste Akte’ is een portret van filmoperateur Carel Eilers, jarenlang werkzaam geweest in het Tuschinski Theater in Amsterdam. In 2011 begon ik Carel te filmen ten tijde van mijn derde studiejaar. Vorig jaar ben ik hem opnieuw gaan filmen en dit resulteerde in een interessante ontwikkeling in zowel zijn vak, als in hemzelf. De documentaire is een aantal keren op meerdere TV-kanalen uitgezonden en draait nog steeds op verschillende internationale filmfestivals.
Wat heb je gemaakt waar je het meest trots op bent?
Mijn afstudeerfilm ‘Never be Clever’ is een enorme worsteling en leerproces voor mij geweest. Ik heb door deze film veel duidelijker een regievisie kunnen ontwikkelen, die ik altijd meeneem tijdens het schrijven van een filmplan. Mede daardoor beschouw ik deze film nog altijd als een hoogtepunt.
Wat is het meest lelijke wat je ooit hebt gemaakt?
Redelijk aan het begin van mijn studie kregen wij de opdracht om werk te maken vanuit je alter-ego. Kortom: probeer een werkwijze aan te nemen die haaks tegenover je eigen werkwijze en karakter staat. Behoorlijke uitdaging voor een perfectionist als ik. Het resultaat was extreem chaotisch en warrig, dus in die zin geslaagd. Maar ikzelf vond het maar niks, haha.
Wat wil je echt nog een keer maken?
Een lange documentaire. Tot nu toe heb ik alleen korte documentaires gemaakt.
Wie of wat is je grootste inspiratiebron?
Eigenlijk beschouw ik het dagelijks leven als een bron van inspiratie. Als je er voor openstaat, ontstaan er vanzelf verhalen, opmerkelijke observaties of bijzondere ontmoetingen. Daarnaast haal ik ook veel inspiratie uit andere makers. Documentairemakers als Jos de Putter en Hans Heijnen waardeer ik heel erg. Heijnen is bijvoorbeeld iemand die ook gefascineerd is door verschillende gemeenschappen en vanuit een ogenschijnlijk kleine insteek een groter verhaal kan vertellen. Maar ook een fictieregisseur als Alex van Warmerdam kan ik enorm waarderen om zijn eigenzinnige blik. De beeldtaal van bekende filmmakers als Stanley Kubrick, Steven Spielberg en John Carpenter hebben mij ook altijd geboeid. Ieder van hen heeft in zijn manier van verhalen vertellen een hele krachtige, uitgesproken visie.
Waar sta je nu en waar liggen nog ambities?
Op dit moment ben ik meerdere ideeën aan het omzetten tot filmplannen. Deze hoop ik natuurlijk uiteindelijk te verwezenlijken tot films. Ik probeer altijd verhalen te vertellen die dicht bij mezelf liggen en met die insteek hoop ik ook toe te werken naar langere films.
Waarom heb je een profiel aangemaakt op KONKAV?
Om mijn netwerk uit te breiden. En KONKAV biedt ook een mooi platform voor elke filmmaker om zijn/haar portfolio te laten zien.
Jouw motto?
Storytelling is het meest machtige wapen van deze tijd.