crowdfunding uitgelicht september: Mama (Marieke de Bra) & Dokter Kees (Jesse van Venrooij) 12 sep 2019

Mama van Marieke de Bra

Zelfportret over liefdesangst van een vrijgezel, haar torenhoge paaldansambities en het zelfonderzoek dat daar uit voortkomt.

"Hallo, ik ben Marieke en ik ben bang voor liefde. Zoiets wordt ook wel ‘verlatingsangst' genoemd, dan heb je het gevoel dat je je eigen leegte niet kunt vullen en is je liefdesleven nog teleurstellender dan een gemiddelde Hollandse stranddag. In mijn film neem ik deze angst onder de loep. Ik wil leren paaldansen om mijn kans op liefde te vergoten en besluit mee te doen aan het NK Paalsport. Ook als je geen last hebt van liefdesangst, zul je vast wel eens last hebben van jezelf. En ook die rare innerlijke strijd leggen we bloot. Naast dat ik al filmend mijn eigen valkuilen onderzoek, wil ik ook laten zien dat het leven nou eenmaal gepaard gaat met gedoe en ongemak. Door een licht te schijnen op de puinzooi die soms achter de schone schijn van een mensenleven schuilgaat, hoop ik de kijker vertrouwder te maken met kwetsbaarheid en verdriet. Als je hier niet mee wilt dealen, gaat die puinzooi namelijk met jou aan de haal.

Voordat ik begon met wedstrijd trainen, had ik een blauwe maandag in de paal gehangen. Sierlijk bewegen rondom een paal, laat staan een performance weggeven, kon ik niet. Toch was ik vastberaden voor één keer in mijn leven een (in mijn ogen) fysiek onhaalbaar doel te bereiken. Een jaar lang filmde ik mezelf met mijn smartphone tijdens trainingen en legden Remco Wagenaar (camera) en Ryan Paulis (geluid) een deel van mijn trainingen, het NK, en de kneuterige Brabantse sfeer in de dansschool van mijn ouders vast. Maar ook de sessies met een therapeut legde ik vast op beeld. Samen met mijn therapeut onderzoek ik waarom ik wil excelleren in paaldansen en niet in elke andere sport. Ook analyseren we mijn behoefte om mannen te pleasen, ontleden we waarom ik telkens op mijn bek ga in de liefde, en bespreken de (valse?) hoop die ik heb op het creëren van een hechtere band met mijn ouders. We gaan hiervoor vaak terug naar mijn jeugd in Roosendaal. Ook de gesprekken met mijn ouders werden vastgelegd via mijn telefoon. We praatten over hun opvoeding, zodat ik beter begrijp waarom ze zijn wie ze zijn. Voor het eerst deel ik mijn soms verrotte liefdesleven en andere onzekerheden met hen. Terwijl ik verbinding zoek met mijn ouders, verschuift de focus steeds meer naar mijn moeder. Ik ervaar haar als de belangrijkste persoon in mijn leven, maar toch voelt ze niet dichtbij. Mijn moeder en ik begrijpen en horen elkaar niet altijd even goed. Ik moet dus op zoek naar manieren of aanknopingspunten om elkaar weer beter te leren kennen en begrijpen.

Met jouw bijdrage kan ik mijn verhaal, en dat van vele anderen, vertellen. Ik geef jullie een eerlijke kijk in mijn emotionele achtertuin, waar kwetsbaarheid, plezier, ongemak, ambities, pijn en geluk samen de bbq aansteken. Soms kunnen ze niet met, maar meestal niet zonder elkaar. Ik vind het belangrijk dat mensen zien dat al deze emoties gewoon naast elkaar kunnen bestaan. En hoe vaker mensen / makers deze boodschap uitdragen, hoe gewoner die opvatting voor anderen zal gaan klinken, hoe makkelijker het wordt je eigen shit en die van anderen te erkennen. In de film neem ik je mee in een persoonlijke zoektocht en langs de beren op mijn weg naar het NK Paaldansen. Beide processen betekenden (letterlijk en) figuurlijk keihard vallen. Maar ook vaak weer lachend en trots opstaan."

Marieke de Bra ontvangt een bijdrage vanuit Kunstloc Brabant voor deze crowdfundingcampage. De motivatie van Kunstloc bij dit project: In deze documentaire over liefdesangst gaat Marieke de Bra terug naar haar Brabantse roots: de dansschool van haar ouders in Roosendaal. Een persoonlijke zoektocht en tegelijkertijd een herkenbaar verhaal over vallen, opstaan, pijn en geluk. Via een eerlijk portret laat Marieke zien dat het leven ook tegenslagen kent en we ons niet hoeven te verstoppen achter de schone schijn van succes. Kunstloc Brabant steunt deze boodschap!

ga naar de crowdfundingcampagne

Dokter Kees van Jesse van Venrooij

Kees is arts. Hij onderzoekt of hij bij Willy, een diep demente man, euthanasie mag uitvoeren ondanks dat Willy hier nu niet meer om kan vragen.

Een documentaire over het dilemma van euthanasie bij gevorderde dementie. Maar ook over liefde, verdriet, het loslaten van een dierbare en het willen helpen om zijn lijden te laten stoppen.

"Kees is specialist ouderengeneeskunde. Hij werkt o.a. op een gesloten afdeling van een verpleeghuis. Willy zit sinds ruim een jaar op deze afdeling. In het begin had Willy vaak agressieve uitingen, terwijl hij voorheen nooit agressief was. Daarvoor krijgt hij hij een hoeveelheid medicatie waardoor hij bijna de hele dag slaapt. Hij heeft veel last van dromen c.q. wanen. Het behandelen van Willy met medicatie om zijn leven draaglijker te maken lijkt niet te lukken.

De familie van Willy heeft aangegeven dat hij een euthanasieverklaring heeft en vraagt zich af of dit dan het moment is. Zijn vrouw en (pleeg)kinderen staan achter zijn wilsverklaring, maar houden veel van hun echtgenoot en vader. Elke dag komt er minimaal een keer iemand op bezoek. Samen met Kees zoeken ze naar wat het beste is voor Willy. Met welke ethische, juridische en persoonlijke dillemma's krijgt Kees te maken? En hoe gaan Kitty, Willy's vrouw, en hun kinderen om met de situatie van Willy?

De documentaire neemt je mee in een steeds actueler onderwerp. De 'vrijgevochte babyboomgeneratie' bereikt nu een leeftijd waarbij ouderdomsziektes, zoals dementie, steeds vaker voorkomen. Veel mensen geven aan absoluut niet in deze situatie te willen belanden. Euthanasie bij vergevorderde dementie komt in Nederland bijna niet voor. Omdat er aan alle zorvuldigheidseisen van de wet moet worden voldaan is er maar een kleine groep mensen die hiervoor in aanmerking komt, en een nog kleinere groep artsen die bereid is om dit ook daadwerkelijk uit te voeren. Deze documentaire geeft inzicht in de complexiteit van dit dillemma voor zowel arts als familie."

Jesse van Venrooij ontvangt een bijdrage vanuit Kunstloc Brabant voor deze crowdfundingcampage. De motivatie van Kunstloc bij dit project: Brabantse filmmaker Jesse van Venrooij maakt een documentaire over een actueel maar ook complex onderwerp: euthanasie bij gevorderde dementie. De documentaire brengt nuance in de discussie hierover en maakt het onderwerp bespreekbaar. Jesse deed eerder een succesvolle crowdfundingcampagne voor een documentaire over euthanasie; ’t Is Goed Zo. Kunstloc Brabant steunt hem ook nu graag weer met het vastleggen van dit bijzondere verhaal.

ga naar de crowdfundingcampagne